Palestinski ustanak protiv izraelske okupacije, poznat i kao civilni ustanak.

Bukvalan prevod sa arapskog jezika znači 'otresti sa sebe'.

Intifada je arapska riječ koja doslovno znači 'otresti sa sebe'. Smatra se da u palestinskom kontekstu označava civilni ustanak.  Intifada se danas odnosi na prvu palestinsku intifadu, koja je izbila u Gazi u decembru 1987. godine, nakon što su četiri Palestinca poginula u sudaru izraelskog kamiona sa dva kombija koja su prevozila palestinske radnike. Sukobi koji su uslijedili su se ubrzo proširili na ostatak okupiranih palestinskih teritorija.

Intifadu su prvenstveno provodili mladi. Njome je upravljalo Jedinstveno nacionalno rukovodstvo ustanka, koalicija palestinskih političkih frakcija predanih cilju – okončavanju izraelske okupacije i uspostavi palestinske nezavisnosti.

Snažni izraelski odgovor uključivao je zatvaranje univerziteta, deportaciju aktivista i uništavanje domova. Intifada je i međunarodnu zajednicu podstakla na traganje za rješenjem sukoba. Okončana je potpisivanjem Sporazuma iz Osla 1993. godine. Suzbijanje Intifade, koje je provodio Izrael, rezultiralo je sa 1.500 ubijenih i desetinama hiljada ranjenih Palestinaca.

‘Al-Aqsa Intifada’ ili Druga intifada počela je 28. septembra 2000, kada je vođa opozicione stranke Likud Ariel Sharon posjetio džamiju Al-Aksa, što je bila provokacija, pri čemu su u i oko Starog grada Jeusalema bile raspoređene hiljade pripadnika sigurnosnih snaga. Uslijedili su sukobi sa palestinskim demonstrantima, koji su rezultirali sa pet poginulih i 200 ranjenih Palestinaca u samo prva dva dana. Ovaj je incident pokrenuo sveobuhvatan oružani ustanak na Zapadnoj obali i u Pojasu Gaze.

Tokom Al-Aksa intifade Izrael je uzrokovao dotad neviđenu štetu, kako palestinskoj ekonomiji tako i palestinskoj infrastrukturi. Izrael je ponovno okupirao područja kojima je upravljala Palestinska samouprava i počeo izgradnju zida razdvajanja.

Do kraja 2008. godine broj poginulih Palestinaca popeo se na gotovo 5.000, a broj ranjenih na više od 50.000.